Nagasaki 9 augustus 1945

Was vandaag weer een dag met heel veel indrukken. Zijn vandaag begonnen bij de nagasaki atomb memorial museum.
Hier weer veel geleerd over wat er toen gebeurd is. Net zoals in Hiroshima. Eigenlijk was de atoombom alleen niet voor nagasaki bestemd, maar voor kokura. Door de dichte mist zijn ze van koers veranderd. Wat trouwens wel opvalt is dat je allerlei datums voorbij ziet komen, maar niet die van 7 december 1944 van Pearl harbor, waar het allemaal begon. In het museum waren allerlei overblijfsels te zien die ze hebben gevonden na de aanslag. Na het museum zijn we naar het "peace park" gelopen. Hier staat het peace statue en de peace fontein. Als we hier lopen is het zo ontzettend warm buiten.
Daarna doorgelopen naar het punt waar de inslag precies is geweest. Dit is hypocenter park. Als we hier aan komen lopen komt er ook net een schoolklas aan. Die gaan allemaal voor het monument zitten. Er word een ceremonie gehouden. Verschillende kinderen spreken, er word gezongen en er word een kraanvogel mobiel gelegd, er er word stilte gehouden.Wat is dit indrukwekkend zeg. Hierna naar de "peace hall" gelopen. Toen we hier aankwamen was er ook net een ceremonie bezig door een schoolklas. Ze stonden ook nog te zingen. Hierdoor maakt het allemaal nog meer indruk. Als we in deze ruimte staan zie je een aantal zuilen staan en als je er doorheen kijk zie je een zuil waar alle namen van alle omgekomen mensen liggen. En als je door het raam van het dak kijk, zie je precies de lucht waar de bom op 500 meter hoogte 25 meter verderop neer kwam. Ook hier hangen weer duizenden kraanvogels.
In Hiroshima bij het kinder monument, staat een beeld van een meisje dat voor het meisje Sadako Sasaki staat. Zij was het meisje dat was begonnen met het vouwen van de duizend kraanvogels. Sadako vas 2 jaar oud tijdens de aanslag en toen ze 11 jaar oud was kreeg ze leukemie. Haar vriendinnetje vertelde haar een legende, als ze 1000 kraanvogels zou vouwen, dan zou ze de ziekte overwinnen. Ze is maar tot 644 gekomen toen ze overleed op 12 jarige leeftijd. Maar alle schoolmeisjes zijn altijd door blijven vouwen.
Zo....dit was even wat geschiedenis over wat er hier gebeurd is. Jullie snappen wel dat dit dus heel veel indruk op ons heeft gemaakt.
Hierna zijn we nog een beetje door de stad gaan lopen.
Morgen de laatste trein reis naar fukuoka. En dan zit onze reis erop. Gelukkig hebben we nog 1 dag.....